Μήνας: Δεκέμβριος 2017

ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΓΙΑ LASER ΜΥΩΠΙΑΣ

Η ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΑΣ

Ο προεγχειρητικός έλεγχος είναι εξονυχιστικός και διαρκεί περίπου 2 ώρες. Ο υποψήφιος υποβάλλεται σε έναν πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο καθώς και σε μία σειρά ειδικών απεικονιστικών και διαγνωστικών εξετάσεων προκειμένου να ελεγχθεί εάν πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να υποβληθεί σε διαθλαστική επέμβαση και εάν αυτό είναι δυνατό με ποιά τεχνική.

Η όρασή σας θα εξεταστεί με και χωρίς τα γυαλιά σας. Αν φοράτε φακούς επαφής, θα χρειαστεί να σταματήσετε να τους φοράτε για ένα χρονικό διάστημα πριν από τις εξετάσεις, καθώς οι φακοί επαφής μπορεί να αλλάξουν το φυσικό σχήμα του κερατοειδή σας. Για καλύτερα αποτελέσματα σας συμβουλεύουμε να σταματήσετε πριν από την εξέτασή σας να φοράτε για τουλάχιστον μία εβδομάδα μαλακούς φακούς, και για δύο εβδομάδες τους ημίσκληρους αεροδιαπερατούς φακούς.

Η αξιολόγηση περιλαμβάνει τις εξής μετρήσεις:

  • πλήρη διαθλαστικό έλεγχο,
  • βιομικροσκόπηση οφθαλμών,
  • τοπογραφία κερατοειδούς (αξιολόγηση της καμπυλότητας του κερατοειδούς, χρησιμοποιώντας συσκευές χαρτογράφησης του σχήματος του). Ο κερατοειδής σας θα αξιολογηθεί χρησιμοποιώντας Placido (Topolyzer) και Scheimpflug (Pentacam/Oculyzer) αναλυτές. Οι έλεγχοι αυτοί απαιτούνται για να χαρτογραφηθεί με κάθε δυνατή λεπτομέρεια ο κερατοειδής, να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχει στρέβλωσή του από τους φακούς επαφής και ότι δεν υπάρχουν κρυφές παθήσεις (όπως πχ ένας υποκλινικός κερατόκωνος), που θα μπορούσαν να αποκλείσουν την επέμβαση. Ελέγχεται τόσο η πρόσθια όσο και η οπίσθια επιφάνεια του κερατοειδούς, με αναλυτική παχυμετρία σε όλη την επιφάνεια του κερατοειδούς και όχι μόνο σε ένα σημείο.

  • ανάλυση οφθαλμικών εκτροπών (Wavelight Analyzer). Xρησιμοποιείται για να καθορίσει εάν το οπτικό σας σύστημα έχει οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις που αξίζουν εξατομικευμένη θεραπεία.

  • OCT κερατοειδούς. Η τεχνολογία OCT βασίζεται στην μερική συμβολομετρία. Η διακριτική ικανότητα ενός τέτοιου συστήματος είναι, με τα σημερινά δεδομένα, της τάξης του 1 μm. Είναι θεωρητικά η πιο επακριβής τεχνική, και μπορεί να απεικονίσει με πολύ μεγάλη ακρίβεια ακόμα και τη δομή του κερατοειδή (παχυμετρία επιθήλιου και στρώματος κερατοειδούς). Ο έλεγχος του επιθηλίου του κερατοειδούς παίζει σπουδαίο ρόλο στη μελέτη του υποκλινικού κερατόκωνου.

  • μέτρηση Ενδοφθάλμιας Πίεσης,
  • βυθοσκόπηση.
  • μετρήσεις μεγέθους της κόρης του οφθαλμού σας.
  • μετρήσεις της δακρυϊκής στοιβάδας των ματιών σας, αξιολογώντας τον κίνδυνο ανάπτυξης ξηροφθαλμίας μετά από τη χειρουργική επέμβαση ματιών με λέιζερ.

Η διαβούλευση με το χειρουργό οφθαλμίατρο περιλαμβάνει μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση και περαιτέρω ερωτήσεις και συζήτηση σχετικά με εσάς και τις ανάγκες σας. Ο οφθαλμίατρός σας επίσης θα αξιολογήσει τη γενική σας υγεία και το ιατρικό ιστορικό, καθώς και τυχόν φάρμακα που παίρνετε, για να αποφασίσει αν είστε κατάλληλος/η υποψήφιος/α. Μόλις ολοκληρωθεί η αξιολόγησή σας, ο χειρουργός οφθαλμίατρος θα κάνει τις θεραπευτικές του προτάσεις και θα σας παρέχει πληροφορίες σχετικά με τα οφέλη, τις εναλλακτικές λύσεις και τους κινδύνους της προτεινόμενης διαδικασίας

ΞΑΝΘΕΛΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΛΕΦΑΡΩΝ. ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΝΟΣΟ

ΞΑΝΘΕΛΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΛΕΦΑΡΩΝ. ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΝΟΣΟ

Τα ξανθελάσματα είναι κάποιες κίτρινες εναποθέσεις χοληστερόλης στο δέρμα των άνω και κάτω βλεφάρων που συχνά αναγνωρίζονται ως μία καθαρά αισθητική εκδήλωση.

Σύμφωνα όμως με ερευνητές που παρουσίασαν τα ευρήματά τους στη συνάντηση της American Heart Association τον Νοέμβριο, οι αλλοιώσεις αυτές που εμφανίζονται στο δέρμα των βλεφάρων μπορούν τώρα να θεωρηθούν ως προειδοποίηση για καρδιακές παθήσεις.

Σε μια 33ετή προοπτική μελέτη, οι ερευνητές από την Δανία διαπίστωσαν ότι η ύπαρξη ξανθελασμάτων αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής ασθενών κατά 51%, τον κίνδυνο ισχαιμικής καρδιοπάθειας κατά 40%, και τον κίνδυνο θανάτου κατά 17%, σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν έχουν ξανθελάσματα.

Για να καταλήξουν σε αυτά τα συμπεράσματα, οι ερευνητές ανέλυσαν ιατρικά αρχεία 12.939 ενηλίκων με ξανθελάσματα, από το γενικό πληθυσμό της Δανίας. Από αυτούς τους ασθενείς, 1.903 υπέστησαν καρδιακή προσβολή, 3.761 απέκτησαν ισχαιμική καρδιακή νόσο και 8.663 πέθαναν.

Ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της μελέτης για την κλινική πρακτική;

Εκτός από την αφαίρεση των ξανθελασμάτων για αισθητικούς λόγους, η οποία γίνεται εύκολα με laser, συσκευές αναίμακτης αφαίρεσης (plasma) ή μικροχειρουργείο (το οποίο παρεπιπτόντως προσφέρει καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα), ο ασθενής θα πρέπει να παραπέμπεται για αιματολογικό έλεγχο λιπιδικών ανωμαλιών (υπερλιπιδαιμία, υπερχοληστεριναιμία). Η αλήθεια είναι ότι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για τα ξανθελάσματα είναι η οικογενής υπερλιπιδαιμία, ενώ από την εμπειρία μου, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους ήδη αντιμετωπίζουν υπερλιπιδαιμία ή / και καρδιακή νόσο και για το λόγο αυτό συζητάμε τις επιπτώσεις της υψηλής χοληστερόλης στον ορό με όλους τους ασθενείς μας.

Με τα καινούργια δεδομένα, τώρα είναι δική μας ιατρική ευθύνη να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα και να παραπέμψουμε αυτούς τους ασθενείς σε έναν καρδιολόγο για τον προσδιορισμό του κινδύνου καρδιακής νόσου. Η συνειδητοποίηση της σχέσης μεταξύ των βλαβών του βλεφάρου και των καρδιακών παθήσεων είναι καθοριστικής σημασίας.

Ιογενής Επιπεφυκίτιδα

Η ιογενής επιπεφυκίτιδα είναι μία άκρως μεταδοτική λοίμωξη του επιπεφυκότα που οφείλεται σε αδενοϊό (ιός που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα). Ο ιός μεταδίδεται πολύ εύκολα με άμεση σωματική επαφή και έχει την ικανότητα να παραμείνει ζωντανός επάνω σε επιφάνειες και αντικείμενα για μέρες και να προκαλέσει μόλυνση. Είναι συχνό να κολλήσουν την επιπεφυκίτιδα από τον πάσχοντα άλλα συγγενικά του πρόσωπα, καθώς επίσης ο ιός μεταδίδεται πολύ εύκολα από ασθενή σε ασθενή, μέσα σε ιατρεία, μέσα μαζικής μεταφοράς και άλλα μέρη που συγχρωτίζονται πολλά άτομα πχ.θέατρα, σινεμά κλπ. Για τον λόγο αυτό είναι σκόπιμο να περιορίζεται η στενή επαφή με τον πάσχοντα, καθώς επίσης και τα υπόλοιπα συγγενικά του πρόσωπα να παίρνουν συγκεκριμένα μέτρα προφύλαξης, όπως: καλό και συχνό πλύσιμο των χεριών, αποφυγή τριψίματος των ματιών με βρώμικα χέρια και να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν πετσέτες και μαξιλαροθήκες που έχει χρησιμοποιήσει προηγουμένως ο πάσχων.
Η νόσος προσβάλλει ασθενείς κάθε ηλικίας και η βαρύτητα της προσβολής διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι: Ερυθρότητα, Δακρύρροια, Εκκρίσεις, Αίσθημα καύσου, Οίδημα βλεφάρων, Θολή όραση, Πόνος. Συχνά υπάρχει διόγκωση του προωτιαίου λεμφαδένα. Τα παραπάνω συμπτώματα συχνά συνοδεύονται από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.
Συνήθως προσβάλλεται πρώτα ο ένας οφθαλμός και μετά από 3 έως 4 ημέρες ακολουθεί  και ο έτερος οφθαλμός. Ο οφθαλμός που προσβάλλεται πρώτος, συνήθως έχει και βαρύτερη προσβολή. Τα συμπτώματα ξεκινάνε ήπια και σταδιακά μέρα με την ημέρα επιδεινώνονται. Η συνολική διάρκεια της νόσου ποικίλει από ασθενή σε ασθενή και συνήθως είναι από 10-20 ημέρες.
Οι ασθενείς χρειάζονται ενθάρρυνση γιατί μετά τις πρώτες ημέρες όταν βλέπουν ότι τα συμπτώματά τους δεν υποχωρούν, διακατέχονται από μεγάλη ανησυχία. Είναι σκόπιμο οι ασθενείς να εξετάζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, για να ελέγχει ο γιατρός την εξέλιξη της νόσου. Είναι απαραίτητος ο σχολαστικός καθαρισμός του εξεταστηρίου στο οφθαλμολογικό ιατρείο μετά την εξέταση του πάσχοντος, για να αποφευχθεί η μετάδοση της μόλυνσης στους επόμενους ασθενείς. Σε ορισμένες περιπτώσεις αναπτύσσονται ψευδομεμβράνες στα κολπώματα του επιπεφυκότα, οι οποίες χρειάζεται να αφαιρούνται από τον οφθαλμίατρο υπό τοπική αναισθησία με σταγόνες. Η αφαίρεση των ψευδομεμβρανών ανακουφίζει σημαντικά τον πάσχοντα και είναι απαραίτητη για την ίαση.           
Η αντιμετώπιση της επιπεφυκίτιδας γίνεται με συχνή ενστάλαξη τεχνητών δακρύων ανά ώρα, καθώς επίσης με συχνή περιποίηση των βλεφάρων για να αφαιρούνται οι εκκρίσεις. Η χρήση κολλυρίου κορτιζόνης είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Η κορτιζόνη ελαττώνει την φλεγμονή της οφθαλμικής επιφάνειας, φαίνεται όμως ότι μπορεί να αυξήσει τη χρονική διάρκεια της νόσου, καθώς επίσης και την μεταδοτικότητα του ιού από ασθενή σε ασθενή. 
Αιτιολογική θεραπεία (φάρμακο που να σκοτώνει τον αδενοϊό) δεν υπάρχει και η νόσος αυτοιάται, όπως οι συνήθεις ιώσεις. Έχει δοκιμαστεί η ενστάλαξη διαλύματος betadine 5%, καθώς επίσης και η τοπική χορήγηση  gel γκανσικλοβίρης με ποικίλα αποτελέσματα. Σε περιπτώσεις που υπάρχει απόπτωση του επιθηλίου του κερατοειδούς ενδείκνυται η χορήγηση τοπικού αντιβιοτικού για πρόληψη δευτερογενούς επιμόλυνσης. Σε διαφορετική περίπτωση η χρήση αντιβιοτικών είναι περιττή, διότι ο ιός είναι ανθεκτικός στα κοινά αντιβιοτικά.
 
Είναι συνήθης, ένα έως δύο μήνες μετά την αρχική προσβολή της επιπεφυκίτιδας, η ανάπτυξη υποεπιθηλιακών θολεροτήτων στο πρόσθιο στρώμα του κερατοειδούς. Οι θολερότητες αυτές είναι μία ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού στα αντιγόνα του αδενοϊού και επιφέρουν θαμπάδα στην όραση του ασθενούς και δημιουργία φωτοστέφανου στα φώτα τη νύχτα. Οι θολερότητες αυτές χρειάζονται αντιμετώπιση μόνο όταν βρίσκονται στον οπτικό άξονα του κερατοειδούς και συνοδεύονται από έντονη συμπτωματολογία. Σε αντίθετη περίπτωση δεν χρειάζονται θεραπεία, διότι η θεραπεία γίνεται με σταγόνες κορτιζόνης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις περιπτώσεις που ενδείκνυται η θεραπεία αυτή θα γίνει με ενστάλαξη κολλυρίου κορτιζόνης και τεχνητών δακρύων και στις περιπτώσεις αυτές οι ασθενείς χρειάζονται τακτική οφθαλμολογική παρακολούθηση για τον κίνδυνο ανάπτυξης επιπλοκών από τη θεραπεία (αύξηση ενδοφθαλμίου πιέσεως, δημιουργία καταρράκτη). Έχει επίσης δοκιμαστεί η θεραπεία με κολλύριο κυκλοσπορίνης με ποικίλα αποτελέσματα. Είναι σημαντικό, οι ασθενείς να χρησιμοποιούν συστηματικά απορροφητικά γυαλιά για τον ήλιο.

1 στους 4 διαβητικούς δεν επισκέπτεται έγκαιρα οφθαλμίατρο

1 στους 3 ασθενείς με διαβήτη εμφανίζει διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, σύμφωνα με την έρευνα «Βαρόμετρο για τη Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια», που ανακοινώθηκε στο πρόσφατο συνέδριο οφθαλμολογίας που έγινε στη Βαρκελώνη.

Η έρευνα «Βαρόμετρο για τη Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια» (DiabeticretinopathyBarometer), η οποία διεξήχθη σε 41 χώρες ανάμεσα σε 7.000 ασθενείς, έφερε στην επιφάνεια τη μεγάλη ανάγκη για ξεκάθαρες θεραπευτικές κατευθύνσεις και ανάλογη ανταπόκριση από την πλευρά των συστημάτων Υγείας, υπογραμμίζοντας την ίδια στιγμή τη σημασία της πρόληψης, έτσι ώστε να προλαμβάνονται στον μέγιστο βαθμό οι περιπτώσεις απώλειας όρασης εξαιτίας του διαβήτη.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, 93 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εμφανίζουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Το ανησυχητικό ωστόσο εύρημα της έρευνας ήταν ότι παρά το γεγονός ότι οι ασθενείς με διαβήτη φοβούνται το ενδεχόμενο απώλειας της όρασής τους σε διπλάσιο βαθμό από ό,τι άλλες επιπλοκές της ασθένειας, όπως για παράδειγμα την καρδιαγγειακή νόσο ή το εγκεφαλικό επεισόδιο, 1 στους 4 ασθενείς δεν πηγαίνει σε έναν εξειδικευμένο γιατρό για να προλάβει τις επιπλοκές στην όρασή του. Ενώ, όπως έδειξε η έρευνα, ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών επισκέπτεται εξειδικευμένο γιατρό όταν τα συμπτώματα έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους.

Τα προβλήματα στην όραση δυσκολεύουν τη ζωή των ασθενών με διαβήτη

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, τα προβλήματα στην όραση των ασθενών με διαβήτη δυσχεραίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά τους. Το 79% των ασθενών με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια δήλωσαν ότι λόγω αυτού του προβλήματος κάνουν με εξαιρετική δυσκολία ή σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούν και καθόλου να κάνουν καθημερινές δραστηριότητες, όπως είναι οι δουλειές του σπιτιού ή το να οδηγήσουν το αυτοκίνητό τους. Επίσης, το 20% των ασθενών με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας θεωρεί ότι τα προβλήματα στην όρασή τους δυσκολεύουν τη συνολική διαχείριση της ασθένειάς τους. Μάλιστα, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια χαρακτήρισαν την κατάσταση της υγείας τους από κακή έως μέτρια.

Οι οφθαλμίατροι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου

Οι οφθαλμίατροι από την πλευρά τους «κρούουν το κώδωνα του κινδύνου», τονίζοντας ότι περίπου τα 2/3 των ασθενών κάνουν οφθαλμολογικό έλεγχο, μόνο όταν έχουν ήδη ξεκινήσει οι διαταραχές στην όραση, με αποτέλεσμα να χάνουν την ευκαιρία της πρόληψης. Σύμφωνα επίσης με ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των γιατρών που συμμετείχαν στο βαρόμετρο, όσο καθυστερεί η διάγνωση μειώνονται και οι πιθανότητες αποτελεσματικής θεραπείας.

Την ίδια στιγμή παρουσιάζονται ιδιαίτερα ανησυχητικά προβλήματα στα συστήματα υγείας ανά τον κόσμο, τα οποία αποθαρρύνουν τους ασθενείς να προβούν στις κατάλληλες ενέργειες για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση των επιπλοκών στην όρασή τους. Τόσο οι οφθαλμίατροι όσο και οι ασθενείς που συμμετείχαν στο βαρόμετρο ανέφεραν τη «μεγάλη περίοδο αναμονής για ένα ιατρικό ραντεβού» και το κόστος ως σημαντικά εμπόδια, ενώ 1 στους 2 συμμετέχοντες παρόχους υγείας ανέφερε ότι δεν διαθέτει ξεκάθαρα πρωτόκολλα για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων όρασης που σχετίζονται με τον διαβήτη.

Απαραίτητη η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ασθενών

Τα αποτελέσματα της έρευνας του «Βαρόμετρου για τη Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια» δείχνουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς, ενώ υπογραμμίζουν την ανάγκη να υπάρξει ένας συνδυασμός δράσεων που θα οδηγήσουν στη βελτίωση της καθημερινότητάς τους.

Οπως ανέφεραν οι ερευνητές, τόσο η ενημέρωση όσο και η ευαισθητοποίηση των ασθενών και της επιστημονικής κοινότητας για τις διαταραχές της όρασης που συνδέονται με τον διαβήτη, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του ποσοστού των έγκαιρων διαγνώσεων, γεγονός που συνδέεται με αυξημένες πιθανότητες επιτυχούς διαχείρισης της νόσου και μείωση του κινδύνου απώλειας όρασης. Την ίδια στιγμή απαιτούνται ξεκάθαρες θεραπευτικές κατευθύνσεις και αποτελεσματικά συστήματα υγείας που εξασφαλίζουν εύκολα προσβάσιμη θεραπεία για τους ασθενείς.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το «Βαρόμετρο για τη Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια» είναι μια παγκόσμια πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη (International Diabetes Federation, IDF), του Διεθνούς Οργανισμού για την Πρόληψη της Τύφλωσης (International Agency for the Prevention of Blindness, IAPB), της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τον Γηράσκων Πληθυσμό (International Federation on Ageing, IFA), και της Ιατρικής Ακαδημίας της Νέας Υόρκης, με σκοπό την αξιολόγηση της τρέχουσας κατάστασης σχετικά με τη συχνότητα εμφάνισης και τη διαχείριση της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Ενώ, το έργο πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη της Bayer AG.